Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel mijn kindje lijkt op mij. Hoe ouder ze wordt hoe meer je samen kunt gaan doen, ik merk aan alles dat er ontzettend veel overeenkomsten zijn in gedrag en interesses. Het is erg bijzonder om als ouder te ontdekken hoeveel overeenkomsten je hebt met je kindje.
Ik herken mezelf
In alles wat mijn dochter doet, hoe ze communiceert, in hoe gevoelig ze is, in wat haar interesses zijn, herken ik mezelf..
Het lijkt wel steeds meer te worden naarmate ze ouder wordt. Ik ben gevoelig, sociaal, behulpzaam, zorgzaam, direct, perfectionistisch, eigenwijs, soms ongeduldig, onzeker en dit zie ik ook allemaal terug in mijn dochtertje Diede.
Een echte kopie
Mijn man zei het afgelopen week nog toen hij naar ons keek; ‘het is copy paste’. Ik ben met mijn dochtjertje Diede op de iPad een ‘spelletje’ aan het doen; Happy Color. Het is een soort digitaal kleuren op nummer. Ik vind zoiets ontspannend en Diede ook. ‘Wij worden hier rustig van hè mama?’, zei Diede. Waarop ik instemmend knik en mijn man moet lachen.
Kleuren, knutselen, met de strijkkralen bezig zijn, loomen. Allemaal bezigheden die wij heerlijk vinden. Verstand op 0 en gaan..! We zitten in ons eigen wereldje en kunnen onze creativiteit lekker los laten gaan.
Een heel ander voorbeeldje is toen ik Diede gisteravond in bed legde en ze al snel daarna aangeeft niet te kunnen slapen. Ik reageer daar wat geïrriteerd op; vind dat er niks aan de hand is en dat ze het maar gewoon moet proberen. Ik weet eigenlijk dat mopperen geen zin heeft, omdat ze dan zeker niet meer kan slapen. En binnen een paar tellen geeft ze aan buikpijn te hebben.
Herkenbaar…….. Als er iemand boos op mij is, reageert mijn lichaam daar ook altijd meteen op. Omdat ik weet hoe ze in elkaar zit, baal ik er ontzettend van dat ik het zover heb laten komen. Ik pak m’n rust terug, ga op de rand van haar bed zitten en wacht totdat ze slaapt. Uiteindelijk gevolg; ik heb heel de avond een slecht gevoel omdat het zo gelopen is.
Aan een appelboom groeien geen peren!
Ook interessant