Hier sta ik dan weer voor de spiegel; twee lekkende borsten mezelf in sprayende met zelfbruiner om mijn wallen te verbloemen. Momlife unsensored!
Eerlijkheid over mijn momlife in 5 punten
Momlife/Moeder zijn is heerlijk, maar tegelijkertijd hard werken. We maken elkaar lekker met fijne teksten en knuffel foto’s op social media. Wat hebben we het fijn en gezellig allemaal.. en meestal is dit ook zo! Neemt niet weg dat ons momlife ook andere kanten heeft en de mijne zal ik eens met jullie delen, weliswaar met een dosis humor en een knipoog.
1. Kraamtijd
Je bent net bevallen en iedereen staat te springen om de kleine te zien, je momlife begint nu echt. Super leuk, super lief maar super vermoeiend. Begrijp me niet verkeerd, ik ben rete trots! Maar ondertussen leef ik op adrenaline, voelt mijn onderkant als een oorlogsgebied en wil ik eigenlijk gewoon slapen. Ondertussen zet de kraamhulp goed bedoeld je huis op zijn kop en ben je tot twee weken na je bevalling nog alles bij elkaar aan het zoeken en herinrichten, weinig glamorous momlife dus.
De dagelijkse controles blijven ongemakkelijk en gênant maar we gaan er maar vanuit dat iedere moeder dit vindt. En wat op dat moment heel lief klinkt maar totaal niet aan mij besteed was: Geniet er van! Dus lief al die interesse, maar ik had meer het gevoel van; leave me alone!
2. Borstvoeding
Deze keer wilde ik het proberen, het geven van borstvoeding. Liquid gold, power voer en weet ik veel wat voor mooie woorden eraan hangen. Onwijs bijzonder is het, jouw kindje groeit volledig op iets wat jouw lichaam produceert. Little did i know dat de eerste weken gewoon hel zijn. Het aanleggen is al een sport op zich. Vervolgens krijg je te maken met tepelkloven, stuwingen en gewoon helse pijn. Alsof de bevalling nog niet genoeg was geweest zeg maar.
Twee weken zou het moeilijk zijn, daarna zou het makkelijker moeten worden. Ik zweer je, na zes weken dacht ik pas; goh dit is best wel bijzonder en het gaat best makkelijk. Natuurlijk verschilt dit per moeder, maar hey dit mag ook wel eens gezegd worden hè! Tevens voed ik nog steeds met tepelhoedje, ook zoiets. Anyway achteraf vind ik wel dat het het doorzetten waard is, op de gebroken nachten na dan! En om het mezelf makkelijker te maken kolf ik soms lekker af en geef ik een flesje, tevens ook leuk voor zuslief.
3. Post partum body
Mijn favoriet. Je lichaam na de zwangerschap. Het mag er volgens ons allemaal gewoon zijn, maar eerlijk is eerlijk; we willen toch gewoon weer a la Doutzen Kroes na een week in onze skinny passen! Post partum body, ik heb er moeite mee. Ik moet zeggen met een peuter in huis ren ik net wat meer en door de borstvoeding gingen de eerste kilo’s vanzelf, maar ik heb er nog 10 te gaan en 0,0 energie! Deze zwangerschap heb ik er ook de wel bekende tijgerstrepen aan over gehouden. Ik zou ze moeten omarmen, maar toch had ik ze liever niet gezien.
Ben ik trots op wat mijn lichaam heeft gedragen (twee keer wel te verstaan) ? Jazeker! Echter neemt dit niet weg dat de zomer straks weer voor de deur staat en ik niet als klein hangbuikzwijntje deze door wil hobbelen. Dus slepen we ons vermoeide lichaam en hoofd braaf ons sportmatje op..
4. Sleep is overrated
Slapen. Ik weet zeker dat je dit pas waardeert als je kinderen hebt. En ik mag geloof ik niet eens echt klagen, maar ik was met onze dochter enorm verwend. Zij sliep namelijk na een week door! Wat een feest was dat. Onze kleine man nu denkt daar anders over, en gepaard met zijn reflux zijn onze nachtelijke dates vaak langer dan een uur. Momlife ten top! Gezien ik borstvoeding geef is dit ook moeilijk over te dragen. Nu na 8 weken trouw voeden heb ik besloten om de nachtvoeding te vervangen voor een kunstvoeding.
In het weekend neemt vriendlief het mooi even over zodat ik een nachtje door kan slapen. En als meneer zich dan ’s ochtends om 6.30 u meld voor zijn voeding ben ik absoluut een gelukkig mens. Ik ben nu eenmaal niet gemaakt voor gebroken nachten en hoewel men dan zegt ‘het hoort erbij’ wil dat niet zeggen dat ik er goed op ga. Mocht je trouwens met een peuter door willen slapen klik dan vooral op deze link.
5. Overal te laat
Met onze peuter hadden we een ritme en eindelijk alles op de rit. Nu zijn we weer overal te laat. Niet te doen! Opeens moet je twee kinderen aankleden en wassen, nog voor jezelf zorgen en een halve huisraad mee sjouwen als je op pad gaat. En sta je helemaal klaar? Shit, tijd om te voeden. Momlife gaat niet altijd over rozen, al mogen we niet klagen.
Elke keer weer onderschat ik dit, elke keer weer kom ik dus te laat. Vaak zorg ik maar dat de kids in ieder geval klaar zijn en helaas resulteert dit nog wel eens in een make-up loze dag waar ik pas in de avond achter kom. Momlife! Hoewel ik het nog steeds belangrijk vind er fatsoenlijk bij te lopen krijg ik het voor mezelf dus niet goed ingepland. Gelukkig begrijpen veel mensen (behalve een consultatiebureau maar dat ter zijde) dat je nou eenmaal even weer moet wennen aan het newborn life. Ik hou me eraan vast dat het ritme snel komt.. toch?!
Ten slotte
Het is dus niet altijd rozengeur en maneschijn, en dat is helemaal oké. Je mag dagen hebben waarop je jezelf afvraagt waarom je dit in godsnaam wilde. Je mag dagen hebben waarop je jezelf een wandelende Campina fabriek vindt. Je mag dagen hebben waarop je in een hoekje wilt gaan zitten huilen! Het is een rollercoaster het eerste jaar, en daar hoeven we echt niet alles bijzonder van te vinden. Toch merk ik wel dat de clichés waar zijn; uiteindelijk vergeet je heel veel en is het het allemaal waard. Momlife, hard werken maar het gaafste wat er is. En mocht je vastlopen hebben we hier wat hacks om je momlife easier te maken.
Ook interessant